Pracownik, który przebywa na zwolnieniu lekarskim, musi liczyć się z tym, że jego pensja za czas choroby będzie nieco niższa. Ale są sytuacje, gdy podwładny - podczas zwolnienia lekarskiego - otrzyma 100 proc. wynagrodzenia. Pracodawca musi wypłacać wynagrodzenie chorobowe pracownikowi, który przedstawił zwolnienie lekarskie, przez pierwsze 33 dni choroby w roku kalendarzowym lub pierwsze 14 dni w roku kalendarzowym w przypadku pracowników, którzy ukończyli 50 rok życia. Po tym okresie choremu pracownikowi przysługuje zasiłek wypłacany przez ZUS.
Wysokość wynagrodzenia chorobowego zależy od powodu nieobecności w pracy. Pensję w normalnej wysokości otrzymują pracownicy, którzy nie mogą pracować z powodu wypadku przy pracy lub w drodze do niej, choroby w czasie ciąży lub choroby zawodowej. 100 proc. wynagrodzenia przysługuje również pracownikom, którzy poddają się niezbędnym badaniom lekarskim dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów, albo poddają się zabiegowi ich pobrania.
W przypadku innych chorób za czas nieobecności w pracy pracownicy otrzymują wynagrodzenie w wysokości 80 proc. ich pensji, chyba że obowiązujące w danej firmie przepisy przewidują wyższe wypłaty z tego tytułu.
Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym wystąpiła choroba. W przypadku krótszego stażu pracy wysokość chorobowego wylicza się za przepracowane miesiące kalendarzowe poprzedzające miesiąc, w którym pracownik przebywał na zwolnieniu.
Aby uzyskać prawo do wynagrodzenia chorobowego, należy przedstawić pracodawcy wypełniony przez lekarza druk ZUS ZLA. Należy to zrobić w ciągu 7 dni od daty wystawienia - po przekroczeniu tego terminu wysokość wynagrodzenia chorobowego może obniżyć się nawet o 25 proc.
Prawo do wynagrodzenia chorobowego mają pracownicy, którzy podlegają dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu przez co najmniej 90 dni lub obowiązkowemu ubezpieczeniu chorobowemu przez co najmniej 30 dni. Wymóg ten nie dotyczy m.in. pracowników posiadających wcześniejszy, co najmniej dziesięcioletni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego, absolwentów szkół, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych, a także pracowników, których niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy.
ES
