Pracownik zwolniony w oparciu o ustawę o zwolnieniach grupowych, może podważyć zasadność dokonanego wypowiedzenia. Jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę okaże się bezpodstawne, pracodawca musi zwrócić wypłaconą mu odprawę pieniężną.
Pracodawca zobowiązany jest wypłacić zwalnianemu pracownikowi odprawę pieniężną, jeśli następuje rozwiązanie stosunku pracy w oparciu o ustawę o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn ich niedotyczących. Wysokość odprawy uzależniona jest od stażu pracy u danego pracodawcy.
Osoba zwalniana ma prawo do zakwestionowania dokonanego wypowiedzenia ze względu na brak przyczyny uzasadniającej rozwiązanie stosunku pracy lub istnienie naruszeń proceduralnych. Zakwestionowanie wypowiedzenia następuje przez odwołanie do sądu pracy. Pracownikowi przysługuje siedem dni od daty otrzymania wypowiedzenia na złożenie odwołania. Trzeba pamiętać, że nawet jeśli wypowiedzenie jest wadliwe, powoduje ono rozwiązanie stosunku pracy. Wypłata odprawy następuje zwykle po odwołaniu się pracownika do sądu. W momencie wypłaty odprawy pracownik musi być świadomy tego, że zakwestionował przyczynę uzasadniającą jego zwolnienie, powinien się zatem liczyć ze zwrotem pieniędzy.
Kiedy okaże się w trakcie postępowania sądowego, że wypowiedzenie było bezpodstawne, pracownik ma obowiązek zwrotu wypłaconej przez pracodawcę odprawy. Skoro nie istniała przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie umowy, nie istnieją również podstawy do zastosowania ustawy o zwolnieniach z przyczyn niedotyczących pracowników. Odprawa staje się wówczas świadczeniem nienależnym.
(A.B.)
