Zrobiłyśmy pikietę pod ośrodkiem zdrowia. Jesteśmy pielęgniarkami z kilkunastoletnim stażem, ale nie należymy do żadnych związków zawodowych. Nie pracowałyśmy przez godzinę. Dyrektor ośrodka straszy, że zwolni nas.
Mówi, że mogą strajkować tylko pielęgniarki zrzeszone i tylko w szpitalach. Czy to prawda? Poinformowałyśmy szefa o proteście mailem, wywiesiłyśmy też informację na drzwiach. Żądamy podwyżek i godnych warunków pracy.
Pielęgniarki z Pinczyna, koło Starogardu Gdańskiego
Odpowiada zespół prawny Lex Group - Doradcy Prawni
Powstrzymanie się od wykonywania obowiązków pracowniczych może nastąpić tylko w ściśle określonych przypadkach. Zorganizowanie w czasie pracy pikiety w celu spełnienia określonych żądań należy traktować jako formę strajku. Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych strajk polega na zbiorowym powstrzymywaniu się pracowników od wykonywania pracy w celu rozwiązania sporu dotyczącego interesów wskazanych w art. 1.
Odnośnie organizowania strajku, to z art. 59 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wynika, że prawo organizowania strajków pracowniczych i innych form protestu przysługuje związkom zawodowym. Ponadto istotne jest to, że strajk, zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych ustawy, jest środkiem ostatecznym i nie może być ogłoszony bez uprzedniego wyczerpania możliwości rozwiązania sporu innymi metodami (rokowania, mediacja i arbitraż). Jeżeli te wymagania nie zostały spełnione, to nie było podstaw do powstrzymania się od pracy i zachowanie takie może być traktowane jako naruszenie obowiązków pracowniczych. To, czy było to ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, co uprawniałoby pracodawcę do rozwiązania umów o pracę bez wypowiedzenia, zależy od wielu szczegółowych okoliczności omawianego zdarzenia.
W każdym razie rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia nie może nastąpić po upływie miesiąca od dowiedzenia się przez pracodawcę o danej okoliczności, a więc w tym przypadku od dnia pikiety.