Z orzeczonych na przestrzeni lat przez Sąd Najwyższy wielu wyroków dotyczących możliwości rozwiązania stosunku pracy z powodu osiągnięcia przez pracownika wieku emerytalnego można wywnioskować, że linia orzecznictwa idzie w kierunku uznania za niedopuszczalne wypowiedzenie stosunku pracy tylko i wyłącznie z powodu osiągnięcia wieku emerytalnego.
- Pracodawca zwalnia, bo jest luka w prawie
- Reforma emerytalna niekonstytucyjna?
- Nasz emeryt dziaduje, a niemiecki żyje jak król W uchwale z dnia 21 stycznia 2009 roku o sygn. akt II PZP 13/08. Sąd Najwyższy stwierdził, że pracodawca, który wypowiada umowę o pracę pracownikowi tylko z powodu osiągnięcia przez niego wieku emerytalnego, dopuszcza się dyskryminacji ze względu na wiek.
Stanowisko to zgodne jest z wcześniejszą linią orzeczniczą wyrażoną m.in. w orzeczeniu z dnia 11 listopada 2008 roku (sygn. akt I PZP 4/2008), w którym stwierdzono, że wypowiedzenie przez pracodawcę umowy zawartej na czas nieokreślony pracownicy wyłącznie z powodu nabycia przez nią prawa do emerytury kolejowej stanowi dyskryminację ze względu na płeć.
Podstawowa zasada prawa pracy, jaką jest niedyskryminowanie pracownika, w szczególności ze względu na płeć i na wiek, została wprowadzona m. in. w wyniku implementacji dyrektywy z 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zatrudnianiu i pracy.
Dyrektywa przewidywała możliwość wprowadzenia przez prawodawcę krajowego wyjątku co do dyskryminacji ze względu na wiek, jednak polski ustawodawca nie skorzystał z tego uprawnienia, dlatego wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę ze względu na osiągnięty przez niego wiek należy uznać za sprzeczne z prawem.
AM