Pracownicy w Finlandii, Brazylii i Francji są uprawnieni do największej liczby dni ustawowo wolnych od pracy. Pracownicy w Indiach, Kanadzie i Chinach mają prawo do najmniejszej liczby takich dni - wynika z badań opublikowanych przez firmę Mercer.
- "Samotnie wychowuję dziecko, pracy nie dostanę?"
- Dobry lekarz Cię nie oskubie
- Absolwenci: w Polsce hołubi się emerytów, o młodych się nie myśli Przeanalizowano zarówno ustawowy wymiar dni wolnych od pracy, które firmy obowiązane są zapewnić swoim pracownikom, jak również świąt państwowych w ponad 40 krajach. Porównanie bazuje na analizie obowiązkowych uprawnień urlopowych dla pracownika pracującego pięć dni w tygodniu oraz mającego 10 - letni staż pracy.
Najbardziej hojny pakiet urlopowy mają pracownicy w Europie. Największy wymiar obowiązkowego urlopu wypoczynkowego, w wysokości 30 dni w skali roku, przysługuje zatrudnionym w Finlandii, Brazylii i Francji.
Pracownicy na Litwie, w Rosji i Wielkiej Brytanii są uprawnieni do 28 takich dni, natomiast pracownicy z Polski, z liczbą 26 dni, plasują się tuż za nimi. Następni w kolejności są pracownicy z Grecji, Austrii, Danii, Szwecji i Norwegii, którym przysługuje 25 dni płatnego urlopu. Większa część krajów europejskich gwarantuje zatrudnionym obowiązkowy wypoczynek w wymiarze 20 dni w skali roku. Są to takie kraje jak Niemcy, Szwajcaria, Włochy, Irlandia, Belgia, Holandia, Czechy, Słowacja, Słowenia i Łotwa.
W Australii, Nowej Zelandii, Japonii otrzymują obowiązkowy urlop w wymiarze 20 dni, na Tajwanie - 15 dni, w Hong Kongu i Singapurze - 14 dni, natomiast najgorzej sytuacja zatrudnionych kształtuje się w Indiach i Chinach - odpowiednio jedynie 12 i 10 dni płatnego urlopu.
USA nie oferuje ustawowego wymiaru urlopu, ale zwyczajowo pracownicy otrzymują go w wysokości średnio 15 dni, w Kanadzie natomiast, ustawowo przysługuje 10 dni wolnego.
Jako uzupełnienie do rocznego urlopu i świąt państwowych w niektórych państwach pracodawcy są prawnie zobowiązani do udzielenia urlopu okolicznościowego swoim pracownikom, na przykład z okazji zawarcie związku małżeńskiego czy z powodu śmierci współmałżonka lub bliskiego krewnego. Badanie Mercer pokazuje także, iż nawet jeśli nie ma takich wymagań, spora cześć większych firm zapewnia swoim pracownikom dodatkowe dni urlopu w przypadku szczególnych okoliczności.
Dane oparte są na ustawowych uprawnieniach dla pracownika pracującego 5 dni w tygodniu oraz mającego 10 - letni staż pracy.
1. Finlandia: pracownicy są uprawnieni do 5 - tygodniowego urlopu w skali roku;
2. Francja: prawo gwarantuje 5 - tygodniowy płatny urlop;
3. Litwa: minimalny wymiar urlopu rocznego to 28 dni kalendarzowych;
4. Rosja: 28 dni kalendarzowych;
5. Wielka Brytania: pracownik jest uprawniony do 28 dni urlopu w skali roku. Święta państwowe (jest ich 8 ) mogą być zaliczone do rocznego wymiaru urlopu;
6. Polska: długość urlopu wypoczynkowego zależy od stażu pracy - przysługuje 20 dni w przypadku stażu pracy poniżej 10 lat, 26 dni w przypadku stażu pracy powyżej 10 lat;
7. Grecja: pracownicy, którzy osiągną 10 lat stażu pracy u tego samego pracodawcy lub 12 lat u kilku, są uprawnieni do 25 dni urlopu wypoczynkowego;
8. Norwegia: pracownicy są uprawnieni do 25 dni urlopu rocznie;
9. Węgry: obowiązkowy urlop jest wyliczany na podstawie wieku pracownika (minimum 20, maksymalnie - 30 dni po skończeniu 45 lat). Pracownik w wieku 31 - 32 lat będzie uprawniony do 23 dni;
10. Hiszpania: płatny wymiar urlopu jest nie niższy niż 30 dni kalendarzowych lub 22 dni roboczych;
11. Portugalia: liczba 22 dni roboczych jest powiększana o od jednego do trzech dni, jeśli pracownik nie opuścił bez usprawiedliwienia jakiegokolwiek dnia roboczego w poprzednim roku;
12. RPA: 21 następujących po sobie dni w roku. Jest to równe 3 tygodniom przebywania poza pracą. Weekendy w czasie urlopu są wliczone w ten okres;
13. Niemcy: w przypadku 5 - dniowego tygodnia pracy, obowiązkowy wymiar urlopu wynosi 20 dni roboczych;
14. Australia: prawo zapewnia 4 tygodnie urlopu rocznie;
15. Japonia: 20 dni w przypadku pracowników z 10-letnim stażem pracy;
16. Holandia: obowiązkowe zasady mają marginalny charakter, pracodawcy przyznają większą liczbę dni wolnych swoim pracownikom ( 25 - 30 dni);
17. Nowa Zelandia: każdy pracownik jest uprawniony do 4 - tygodniowego płatnego urlopu po roku pracy;
18. Korea Południowa: roczny urlop jest zmienny w zależności od stażu pracy - 19 dni dla pracownika z 10-letnim stażem pracy;
19. Tajwan: pracownicy ze stażem pracy dłuższym niż 5 lat i krótszym niż 10 lat są uprawnieni do 14 dni wolnego, pracownicy ze stażem pracy powyżej 10 lat są uprawnieni do dodatkowego jednego dnia za każdy przepracowany rok, maksymalnie to 30 dni;
20. USA: prawo federalne nie nakazuje płacenia za czas poza pracą. Aczkolwiek polityka wakacyjna różni się znacznie, wiele organizacji zapewnia 3 tygodnie wakacji po od 5 do 10 latach stażu;
21. Hong Kong: 14 dni dla pracownika z 10-letnim stażem pracy;
22. Singapur: 14 dni dla pracownika z 10-letnim stażem pracy;
23. Indie: każdy pracownik, który przepracuje 240 dni lub więcej w roku kalendarzowym jest uprawniony do urlopu na następujących warunkach: jeden dzień za każde 20 dni pracy w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego;
24. Kanada: obowiązkowy wymiar urlopu różni się w zależności od prowincji. Na przykład dla Ontario: dwa tygodnie płatnego urlopu. Firmy zazwyczaj uzupełniają ustawowy wymiar, liczba dni wolnych różni się, zależy od firmy i może dochodzić do 6-tygodniowych wakacji po 20 lub 25 latach pracy.
25. Chiny: pracownik jest uprawniony do 5-dniowego płatnego urlopu, jeśli łączny staż pracy jest większy niż rok i mniejszy niż 10 lat; do 10-dniowego płatnego urlopu jest uprawniony pracownik ze stażem pracy większym niż 10 lat i mniejszym niż 20 lat.
Źródło: Mercer