Liczba i długość przerw na karmienie uzależnione jest od wymiaru czasu pracy młodej matki oraz liczby dzieci, które karmi. Zgodnie z art. 187 k. p. pracownicom, które pracują co najmniej 4 godziny dziennie, przysługuje jedna półgodzinna przerwa, a tym, które pracują co najmniej 6 godzin - dwie. W przypadku kobiet karmiących więcej niż jedno dziecko każda przerwa trwa 45 minut. Przerwy na karmienie można łączyć. Karmiąca matka może też po prostu zaczynać później lub wcześniej kończyć pracę - skrócenie czasu pracy powinno odpowiadać długości przysługujących jej przerw.
Pracownica, która chce skorzystać z przerw na karmienie, powinna złożyć pisemny wniosek i podać w nim dane dziecka (imię, nazwisko, datę urodzenia), datę rozpoczęcia korzystania z przysługującego uprawnienia i sposób, w jaki chce wykorzystać przerwy. Art. 187 k.p. nie nakłada młodą matkę obowiązku udowadniania, że rzeczywiście karmi dziecko, ale jeśli pracodawca ma wątpliwości, może zażądać aktualnego zaświadczenia lekarskiego, które udokumentuje ten fakt. Wniosek o udzielenie przerw na karmienie jest dla pracodawcy wiążący.
Kodeks pracy nie określa maksymalnego okresu korzystania przez pracownicę z tego uprawnienia ani nie uzależnia go od wieku dziecka. To lekarz pediatra ostatecznie decyduje o tym, czy dziecko jest karmione piersią, i wydaje odpowiednie zaświadczenie.
Przerwy na karmienie piersią wliczane są do czasu pracy matki, a za czas ich korzystania należy jej się normalne wynagrodzenie.
ES
Polecamy: Urlop rodzicielski w praktyce