Kodeks pracy chroni kobiety w ciąży przed zwolnieniem. Jednak nie wszystkie rodzaje umów zapewniają przyszłej matce zatrudnienie aż do dnia porodu. Zgodnie z art. 177 k. p. pracownica w ciąży podlega ochronie przed zwolnieniem z pracy, co oznacza, że nie można jej wypowiedzieć ani rozwiązać z nią umowy o pracę do dnia porodu. Z ochrony takiej nie korzystają kobiety zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych (np. na umowę zlecenia lub umowę o dzieło), do których nie mają zastosowania przepisy kodeksu pracy.
Obowiązek przedłużenia umowy do dnia porodu nie obowiązuje również w przypadku niektórych umów terminowych. Ochrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę nie mają pracownice w ciąży zatrudnione na okres próbny do 1 miesiąca i na umowy o pracę na zastępstwo na okres usprawiedliwionej nieobecności, a także panie odbywające staż na podstawie skierowania z urzędu pracy.
Na przedłużenie umowy do dnia porodu nie może też liczyć pracownica zatrudniona na umowę o pracę tymczasową - w takim przypadku umowa rozwiązuje się w ostatnim dniu jej obowiązywania.
Pracodawca nie musi również przedłużać umowy z przyszłą matką zatrudnioną na czas określony, na czas wykonania określonej pracy oraz na okres próbny przekraczający 1 miesiąc, jeżeli umowa taka uległyby rozwiązaniu przed upływem 3. miesiąca ciąży. Trzeba jednak pamiętać, że miesiąc ciąży to nie to samo, co miesiąc kalendarzowy. Jak wynika z wyroku Sądu Najwyższego z 5 grudnia 2002 r. (I PK 33/02, OSNP z 2004 r. nr 12, poz. 204), termin upływu trzeciego miesiąca ciąży oblicza się w równej miary miesiącach księżycowych (28 dni), co oznacza, że obowiązek przedłużenia umowy do dnia porodu następuje po upływie 12 tygodni ciąży.
Polecamy: Urlop rodzicielski w praktyce
Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę z ciężarną pracownicą w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji firmy, a także gdy zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z jej winy.
ES