Jeśli pracodawca ma wątpliwości co do tego, czy pracownik był za granicą zatrudniony na podstawie stosunku pracy, może poprosić pracownika o dodatkowe dokumenty. Pracodawca może wymagać, by pracownik dostarczył przetłumaczony dokument. Udokumentowane okresy zatrudnienia, przebyte za granicą u pracodawcy zagranicznego, są zaliczane do okresów pracy w Polsce w zakresie uprawnień pracowniczych. Warunkiem zaliczenia okresów wykonywania pracy za granicą jest ich udokumentowanie. Wynika to z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
- Polska organizacja charytatywna, czyli zasiłek socjalny Jeżeli osoba powracająca z zagranicy chce, żeby po zatrudnieniu dokumenty potwierdzające okres zatrudnienia u zagranicznego pracodawcy znalazły się w jej aktach osobowych, i stanowiły podstawę do zwiększenia stażu pracy, od którego zależeć będą jej uprawnienia pracownicze - powinna je dostarczyć. Na żądanie pracodawcy zainteresowany pracownik powinien przedłożyć jego tłumaczenie. Takie rozstrzygnięcie należy wywieść z faktu, iż to pracownik jest obowiązany do udowodnienia okresów zatrudnienia. Dokonanie tłumaczenia przez tłumacza przysięgłego - choć nie jest wymagane - nadaje dokumentom większą wiarygodność.
Pracodawca może również zlecić tłumaczenie dokumentów z własnej inicjatywy. Żadne przepisy nie wskazują, w jaki sposób (przy użyciu jakich dokumentów) okresy zatrudnienia powinny być udokumentowane. Pracodawca może więc uwzględnić okres zatrudnienia pracownika za granicą na podstawie każdego dostarczonego przez niego dokumentu np. świadectwa pracy, zaświadczenia o wykonywaniu pracy, dokumentu płacowego, ubezpieczeniowego, podatkowego czy listu polecającego (referencji). Ważne jest, żeby na podstawie tego dokumentu pracodawca był w stanie bez wątpliwości stwierdzić: fakt zatrudnienia i jego charakter oraz okres zatrudnienia.
Wydanie internetowe magazynrekruter.pl